Je werkt als contactverpleegkundige op een revalidatie-afdeling. Wie zijn je cliënten?
Demi: “Cliënten komen vanuit het ziekenhuis met een neurologisch, niet aangeboren hersenletsel. In de meeste gevallen is dit na een cerebrovasculair accident (CVA), ook wel bekend als beroerte. Zo’n beroerte kan het dagelijks leven sterk beïnvloeden. De meeste cliënten zijn voornamelijk 70 plus maar we zien de laatste tijd de leeftijd steeds meer dalen. Bij een zware casus is het verblijf twee tot vier maanden tot maximaal een half jaar. Anderen gaan na een paar dagen weer naar huis, met of zonder extra zorg. Weer anderen gaan naar een verpleeghuis.”
Wat doet een contactverpleegkundige?
“Een contactverpleegkundige is het aanspreekpunt voor 12 cliënten, voor familieleden en mantelzorgers. Eens per week hebben we overleg met de fysiotherapie, psycholoog, ergotherapeut, logopedist, clientadviseurs en artsen. Zij geven ons handvatten hoe we met cliënten om moeten gaan. Wij verlenen zelf zorg en tegelijkertijd trainen we cliënten bij dagelijkse handelingen zodat ze het straks zelf kunnen. Denk aan sokken aan- en uitdoen, aankleden, van bed naar de rolstoel overstappen of naar het toilet gaan. We zorgen en behandelen eigenlijk tegelijkertijd. De verschillende disciplines, maar ook de collega’s in de zorgteams gaan allemaal op een prettige, respectvolle manier met elkaar om. Al met al vind ik dat we betekenisvol werk doen. Dat weet ik uit eigen ervaring.”
Eigen ervaring in de zin van?
“Mijn moeder heeft ook een herseninfarct gehad. Dus ik ben ervaringsdeskundige. Ze is er gelukkig goed uitgekomen maar ik heb wel gezien wat zo’n gebeurtenis kan betekenen. Van dichtbij heb ik de impact meegemaakt voor de cliënt zelf maar ook voor mantelzorgers en betrokken familieleden. Naast de kennis die ik heb, neem ik deze ervaring mee naar mijn werk en kijk wat ik daarmee voor anderen kan betekenen. In die zin kan ik van deze heftige gebeurtenis toch nog iets positiefs maken.”
